Een visiedocument beschrijft een gewenste organisatie. Het is een toekomstdroom van de utopische organisatie met haar grote beloften. Dat kan leiden tot een tunnelvisie waardoor organisatieland utopia een knellend keurslijf wordt. Het utopisch ontwerp is dan gestold en de omgevingsdynamiek haalt organisatieland utopia in.

Mijn stelling: het focussen op visiedocumenten bevat enkele remmende mechanismen die de organisatie belemmeren in haar collectieve leervermogens en veranderelasticiteit. De organisatie wordt dan te fragiel.

Deel 1: De utopie en haar remmende mechanismen.

Deel 2: Organisaties in dynamische en vaak chaotische contexten.

Deel 3: De antifragiele organisatie vereist procesparticipatie.